Bronbelasting terugvragen voor particuliere beleggers: de weerbarstige praktijk

Om buitenlandse, aan de bron ingehouden belasting, op dividendinkomsten terug te kunnen vorderen vereist de buitenlandse fiscus doorgaans bewijs van ontvangst van het dividend. De uiteindelijke ontvanger van het dividend moet een zogenaamde dividendverklaring kunnen overleggen. Een dergelijke verklaring moet veelal door de effectenbewaarder worden opgemaakt. Of uw bank hieraan meewerkt is in de praktijk minder vanzelfsprekend dan u op dit moment wellicht veronderstelt.

Bronbelasting terugvragen: Hoe zit het ook alweer?

Zodra een belegger dividend ontvangt uit een land met hoge bronbelasting kan het hoge tarief dat is toegepast veelal gereduceerd worden op grond van een belastingverdrag ter voorkoming van dubbele belasting tussen Nederland en het land waarin de onderneming, waarin is belegd, gevestigd is. Dit lagere tarief wordt het verdragstarief genoemd.

Belasting terugvragen of directe het verdragstarief doen inhouden.

Belasting terugvragen, of aangeslagen worden voor het verdragstarief, kan in sommige landen op verschillende manieren bewerkstelligd worden. De meest klantvriendelijke methode voor de belegger is het toepassen van de procedure om direct tegen het juiste tarief belast te worden. Verschillende grote landen in de EU bieden dit aan, evenals de V.S. Met name voor wat betreft dividend uit de V.S. is de Nederlandse belegger bekend met het fenomeen dat hij een formulier bij de bank moet invullen (of soms is zelfs dat niet nodig) en vervolgens nog maar 15% belasting ingehouden ziet worden in plaats van het Amerikaanse standaardtarief van 30%. Helaas bieden de meeste beleggingsbanken deze zgn. vrijstelling aan de bron alleen aan voor de V.S. De dividendbelegger zal wat betreft andere landen zelf actie moeten ondernemen.

Belasting achteraf terugvragen.

Het terugvragen van belasting achteraf vereist doorgaans de volgende documentatie:

• Het juiste formulier uitgegeven door de buitenlandse fiscus om daarmee het verzoek tot teruggaaf in te dienen.

• Een door de Nederlandse fiscus afgegeven woonplaatsverklaring.

• Bewijs dat er dividend is ontvangen met inhouding van een hoog belastingtarief. Dit bewijs wordt doorgaans verlangd in de vorm van een zgn. dividendverklaring.

Dividendverklaringen: Wat zijn dit?

Een dividendverklaring is meestal een verklaring van de effectenbewaarder van de dividendgenieter. In het document wordt verklaard welk dividend de belegger ontvangen heeft en onder inhouding van welk tarief. Soms wordt dividend via meerdere financiële instellingen doorbetaald, voordat het bij de uiteindelijke belegger terecht komt. In dat geval eisen enkele landen dat door middel van dividendverklaringen de gehele keten van betalingen inzichtelijk wordt gemaakt. In de praktijk kan dit een serieuze drempel zijn, m.n. als er ook nog eens een vergoeding wordt gevraagd voor het aanmaken van de verklaring.

Beschikbaarheid van dividendverklaringen.

De praktijk laat zien dat het verkrijgen van dividendverklaringen erg lastig kan zijn. “Goedkope” internetbrokers zullen doorgaans geen dividendverklaring ter beschikking stellen. Sommige brokers, zoals Binck, bieden vooraf duidelijkheid door het verstrekken van dividendverklaringen expliciet uit te sluiten in hun productvoorwaarden. Bij andere brokers zal het eventueel beschikbaar stellen van dividendverklaringen een verrassing achteraf zijn. Bij mijn weten nemen vergelijkingssites van beleggingsrekeningen deze dienstverlening niet op in hun overzichten.

Wat dividendbeleggers mogelijk mislopen.

De meeste Nederlandse dividendbeleggers zullen in hun portefeuille grotendeels Amerikaanse en Nederlandse aandelen houden. De problematiek van de moeilijk verkrijgbare dividendverklaringen zal hen weinig raken. Het gaat om de dividendbeleggers die zich richten op bijvoorbeeld Franse, Duitse, Belgische Zwitserse, Scandinavische, of andere grotere Europese beurzen. Vaak bestaat daar een recht op teruggaaf van de betaalde belasting en gemiddeld kan de belastingdruk met ongeveer 40% naar beneden. In Zwitserland kan de belasting bijvoorbeeld van 35% naar 15% worden teruggebracht en in Portugal zelfs van 35% naar 10%. Maar ook bijvoorbeeld dividend uit Duitsland en België gaat van 25% naar 15%. Toch jammer om dit geld te laten liggen en daarmee onverschuldigd, belasting te voldoen aan de verschillende belastingdiensten in Europa.

Waar moet de dividendbelegger op letten bij het kiezen van een effectenbewaarder?

Indien u zich als dividendbelegger wil toeleggen op Europese aandelen, dan loont het om te informeren of uw broker dividendverklaringen afgeeft of misschien zelfs structuren heeft om zo veel mogelijk vrijstellingen aan de bron te verkrijgen of anderszins teruggaaf van bronbelasting voor u verzorgt. Sommige banken hebben dienstverlening voor het terugvragen uitbesteed aan specialistische ondernemingen. - Let op: hiervoor kunnen kosten in rekening worden gebracht die het terugvragen onrendabel maken. - Andere banken hebben in het geheel geen aandacht voor het onderwerp.

Conclusie

Als belegger in dividendaandelen is het raadzaam bewust te zijn van de inspanningen die uw beleggingsbank wil leveren om u in staat te stellen een maximaal rendement te realiseren. Tussen banken onderling zijn grote verschillen te herkennen. Veel banken maken geen gebruik van de procedurele mogelijkheden die fiscale regels in verschillende Europese landen bieden om in een optimale fiscale positie van hun klanten te voorzien. Belasting terugvragen is een dienst die een aantal banken niet aanbiedt; het wordt gezien als een (te dure) administratieve last. Dit biedt echter wel kansen voor effectenbewaarders om zich te onderscheiden zowel op het gebied van het verstrekken van dividendverklaringen, als op het gebied van het verzorgen van automatische vrijstellingen aan de bron (wat uiteraard een groot cash-flow voordeel oplevert voor beleggers). Een groter bewustzijn bij de consument over de juridische en praktische mogelijkheden kan hier mogelijk bijdragen aan verbetering van de dienstverlening.